Liham ni Eba: Kamusta?

Kamusta?

Araw-araw ay puno ng itim na ulap
At ang pakiramdam ay sumisikip
Pasikip nang pasikip
Pahirap nang pahirap

Umiiyak nang bigla
Hanggang wala nang mailuha
Umabot sa blangkong emosyon
Hindi mawari ang tensyon

Sa tuwing aahon ay hindi pa natatapos
Kailan ba ang katapusan nitong agos
Kasi nakakapagod na
Sobrang pagod na

Puno ng mga ano at bakit
Pero heto at kumakapit
Sumusubok at umaasa
Sakit ay iniinda

Siya pa ring tatanggapin
Sarili ay muli't muling iintindihin
Papaniwalaan ang lahat
Pilit magiging sapat

Liham Ni Eba

PS: Ikaw kamusta ka nga bang talaga?

et-breathes.blogspot.com

Post a Comment

0 Comments